Buiten onbetrouwbaar schijtweer, en je Netflix-voorraad zit er lossendoor? Niet getreurd! De Cinema mag dan wel op zijn tam gat liggen tot begin 2018, er staan hier ook nog twee cinema’s met een kleine c te blinken.
Biensoigné peuterde vier aanraders uit het aanbod. De Buurtpolitie: De Grote Geldroof was helaas al uit roulatie. ‘t leven is aan de rappe!
Dunkirk
“Go to the beach, they said. It will be fun, they said.” Grat niet dus. Tussen 26 mei en 4 juni 1940 zaten 400.000 geallieerde stakkers vast op het strand van Duinkerke. Ondertussen naderden de deutsche Panzerdivisionen met rasse schreden. Dat was nu eenmaal hoe die deutsche Panzerdivisionen tijdens WO II rolden, a’a.
338.226 sjansaars konden heelhuids ontsnappen. Eén van hen leek verdacht veel op Harry Styles. Christopher Nolan, de man die Batman eerherstel gaf en duchtig met ons mind fuckte in Inception en Interstellar, toont in het weergaloze oorlogsdrama Dunkirk hoe dat kon.
Dunkirk belooft een beklemmende evacuatie, terwijl de immer farse Tom Hardy met zijn Spitfire door het luchtruim scheert. Plof je wel niet te dicht bij de luidsprekers, lieve kinderen. Nolan zou Nolan niet zijn moest hij niet weer alle geluidsnormen negeren.
Baby Driver
Terwijl in Dunkirk de mitrailletteregens en bombardementen unheimlich knallen, swingt de stijlvolle soundtrack van Baby Driver als een tiet. Baby Driver volgt de avonturen van de jonge vluchtautovirtuoos “Baby”.
Een knaap met tinnitus – allicht een Christopher Nolan-film te veel gezien – die het gangsterleventje achter zich wil laten. Maar alvorens hij de gouden horizon tegemoet rijdt met zijn missus, de lieftallige serveerster Deborah, moet hij nog één klus opknappen.
Het is dat, of enkele verbrijzelde knieschijven. Graag, maar liever niet. Hoe dat afloopt, ontdek je na 44 perfect gesynchroniseerde riedels van goed volk als Run the Jewels, de Commoderes, Kid Koala, The Damned, en hell – Rustig aan, senioren in de zaal! – Golden Earring met Radar Love.
Valerian and the City of a Thousand Planets
Luc Besson is de man die de wereld Léon schonk. Un chef-d’oeuvre waarin een norse Jean Reno samen met de toen 12-jarige Natalie Portman booswichten naar de filistijnen knalt. De jury bevindt hem ook schuldig aan al die Taken-memes waarin Liam Neeson mensen bang maakt aan de telefoon.
Enfin. De Franse regisseur maakte met het 197 miljoen eurostukskes kostende Valerian and the City of a Thousand Planets de duurste Franse filmproductie aller tijden. In Amerika haalde het publiek er massaal hun neus voor op. Amerikanen zijn dan ook platte boeren. In Frankrijk verpulvert het kleurrijke sciencefictionspektakel de kassa’s, en dat zou wel eens geheel terecht kunnen zijn.
D’autre part… Het blijft natuurlijk een adaptatie van de Franse stripreeks Valérian et Laureline. Zo chauvinistisch zijn die verwaande fransozen dan ook weer wel.
Hoofdrollen zijn voor Dane DeHaan (denk aan Leonardo DiCaprio voor hij zijn hand in de kom nacho’s stak en die vieze vlooienbaard kreeg, maar dan met slaaptekort) en Carla Delevingne (dat dweis kijkend fotomodel met de zotte wenkbrauwen).
Spider-Man: Homecoming
Your friendly neighborhood Spider-Man webslingert bijna de cinemazalen uit. Jeune premier Tom Holland is alweer de derde koorknaap in vijftien jaar tijd die zich in de blauwrode spandex hijst. Spider-Man: Homecoming laat dit keer de hele “radioactieve spinnenbeet, Uncle Ben, with great power comes great responsibility”-origin-mikmak-story achterwege, en kiest meteen voor de actie.
Peter Parker worstelt als vanouds met zijn middelbare schooldemonen, onbereikbare mekes, kruimeldieven, en zijn overbezorgde Aunt May. Ça va nog allemaal, tot The Vulture aan de poorten rammelt. Michael Keaton speelt de vliegende spitsboef van dienst. Geen onlogische carrièremove, voor een man die twee jaar geleden nog in Birdman schitterde.
