De weekendoverzichtsman had een broertje dood aan deadlines. FOK die deadlines. Diep van binnen was hij altijd een tamme student gebleven. Procrastineren op olympisch niveau, en als puntje bij paaltje kwam crashen als Radja Nainggolans WK-ambities. De discipline van een verfrommeld stukje crêpepapier. Ooit wordt hij wel een reuzensequoia in Sierra Nevada.
En zo kwam het dat onze antiheld tegen wil en dank in een muffe woonwagen aan het Aalsterse containerpark was beland. Aan de overkant van het scheve kringloopwinkeltafeltje tuurde een ietwat kwabbige dame op leeftijd in een vieze, stoffige glazen bol.
De weekendoverzichtsman liep niet hoog op met waarzeggerij en andere hocus pocus, maar nood breekt wet. Er moest dringend een krokante selectie weekendvertier op tafel komen. Aber, vanwaar? In tegenstelling tot wat vriend en vijand wel eens placht te geloven, trok hij dat niet 1 2 3 uit zijn cloaca. Uitstelgedrag, daarentegen.
– “De ringen van Mercurius balanceren beloftv…
“Geen tijd voor derderangs CGI en theater, mens. Trouwens: Mercurius heeft grat geen ringen. Weekendshizzle, en snel wat!
– “Rustig, onbeschofte vlegel. Of ik verander je in een amoebe.”
Dat leek de weekendoverzichtsman geen aangenaam vooruitzicht. Hij ambieerde een toekomst als reuzensequoia in Sierra Nevada, remember? Hij hield wijselijk zijn muil en spitste aandachtig de oortjes.
// DJ-Contest Marktrock @ Café Vredeplein – 15.06.18 //
– “Ik zie … een magere, bleke knul die schuifjes heen en weer swipet op het Vredeplein.”
Verhip. Dat kon kloppen.
De Marktrock-potentaten waren nog steeds naarstig op zoek naar een opener voor hun tweedaags zomerfestivalletje. Wie baart het eerste koetjen op de Keizershallen? Dat wijst het DJ-contest-sluitstuk morgen uit.
***
NEWSFLASH!
***
Wat rolt hier binnen? Marktrockt is klasj out of the blue afgelast. Precies alsof wij überhaupt naar Marktrock gingen. We moeten dat weekend al sterven op de Boskantfuif!
// Coffee Banan @ AMOK – 15.06.18 //
Goed, oude toverkol. Dat kon ik heus zelf wel bedenken, dacht de weekendoverzichtsman (nu hij toch zo even aan het denken was).
“Kijk es aan. Wat ziet u nog meer in uw visbokaal?”
– “Zien, weinig. Horen, des te meer. Coffee BANAN!”
Wis en waarachtig! Ook dat was niet gelogen. Coffee BANAN draaide later op de avond een potpourri van house en disco in den AMOK. En dat verdiende wel een bezoekje. Want Coffee Banan was nen biene pee en zijn muziekjes mochten er ook wel wezen.
// Sunny Side Up @ Netwerk – 16.06.18 //
“En zaterdag?”
– “Zon. Dat staat in de sterren geschreven.”
(Nam die zotte teut hem nu doodleuk in de maling? De zon IS een fuckin’ ster.)
Maar alle gekheid op een stokje. Zaterdag beloofde inderdaad zon. En nog niet minnetjes ook!
Met Sunny Side Up haalt Netwerk alles uit het tuinkot om “Jooow, ça va, dikken?!” naar de zomer te roepen. Rollen zaterdag o.a. uit het tuinkot aan de Houtkaai:
***
Een Repair Café!
Workshops – drones doorgronden & belastingsgeld verbranden!
Sunny shorts – zomerse kortfilmpjes!
Een BBQ-rooster en kooltjes!
Muziek in de energieke gedaante van Don Kapot en geperst zwart goud van divers allooi!
***
Een dikke brok, kortom. Details en uren zoek je dus zelf maar op. Orakels kosten ook geld.
// Dealer @ Negasonic – 16.06.18 //
“Klinkt dolletjes, freule! Maar valt er die avond ook nog wat te raven en beven?”
–“Ik zie … Ik zie … zwetende, dampende lijven … wild rondzwiepende haren …”
“Bij de Zwette Maan! Toevallig toch niet Party Girls? In de Cinema?!?”
“Neen. Een heavy metal optreden. Dealer. In de Negasonic.”
// Party Girls @ Cinema – 16.06.18 //
Ach kommer en kwel. Hoewel de weekendoverzichtsman op tijd en stond een streepje heavy metal kon pruimen, had hij zijn zinnen op iets meer onstuimige zaakjes gezet.
– “Wacht, ongeduldig vel! Ik zie nog wat. Een feest … een groot, roemrijk feest … an urban party …”
Fuckin’ hell. Wat begon die taart daar plots in't Engels te broebelen?”
– “… 90's RnB and sweaty Hip Hop from the years 2000 to make you dance all night long ...”
“PARTY GIRLS in de CINEMA!”, gilde onze antiheld als het hysterisch vierjarig meisje dat hij bij momenten wel eens was.
***
De weekendoverzichtsman gaf de waarzegster een bees op haar uitgezakte rechterwang en fietste als een dolleman naar het Biensoigné-hoofdkwartier. Haar laatste woorden – was het nu “gratis inkom” of “heila, eerst betalen, liejreken bandiet!” – zinderden nog even weifelend na in de klamme zomerlucht vol van overlevingskansen voorziene beloften.
