Al 37 jaar maakt Jim Jarmusch films waar volstrekt niets in gebeurt en tegelijkertijd elke scène betekenis in overvloed heeft voor wie heel goed kijkt. Jarmusch is een vreemde snuiter in het filmwereldje en moge hij dat nog lang blijven. Met de tragikomedie Paterson smokkelde de Amerikaanse schrijver-regisseur afgelopen jaar misschien wel zijn mooiste prent ooit in de cinemazalen. Aanstaande dinsdag 14 februari kan je in Netwerk checken wat daar van aan is.
Paterson volgt een week in het leven van Paterson (Adam Driver in een glansrol). Een goedhartige kerel die zijn brood verdient als buschauffeur in de stad Paterson in New Jersey. Iedere dag ontwaakt hij klokslag 06.15 u. naast zijn echtgenote Laura (de sprankelende Golshifteh Farahani). Na hun ochtendlijke knuffelsessie gooit hij wat Cheerios in zijn cornflakeskom en slentert hij met zijn metalen lunchtrommeltje naar het busstation.
I go through trillion of molecules that move aside to make way for me, while on both sides trillions more stay where they are.
Terwijl de uurwijzer rondjes draait, luistervinkt Paterson subtiel gesprekken van zijn passagiers af. Het zijn kleine brokjes inspiratie waarmee hij tijdens zijn lunchpauze gedichten in een notitieboekje krabbelt. Na zijn shift laat hij Laura’s Engelse buldog Marvin uit en stopt hij in zijn stamcafé voor één biertje. Soms hoort hij een rapper (Method Man!) bars spitten in het lokale wassalon, of vertrouwt een jeugdige mededichtster (Sterling Jerins) hem haar poëzie toe.
Thuis overvalt zijn licht hyperkinetische, door zwart-witpatronen geobsedeerde muze hem met de gekste plannen. Of het lieve kind nu kunstenares, taartenprinses, modeontwerpster of countryzangeres wil worden, Paterson beantwoordt haar wilde dromen met een brede glimlach.
Zelf koestert de buschauffeur geen grote ambities. Het leven is fijn zo. Laura daarentegen, smelt voor zijn gedichten en moedigt hem enthousiast aan om ze te publiceren. Zo gaat dat nu eenmaal met liefdevolle vrouwen.
Without love, what reason is there for anything?
Paterson kabbelt twee uur lang voort als een rustig beekje waar af en toe een steentje over het water stuitert. Zo toont Jarmusch andermaal dat schoonheid doorgaans in de kleinste details schuilt. Paterson is een film als een vertederend kinderversje, voor al wie even uit de tredmolen ontsnappen wil. Op dinsdag 14 februari om 20.00 u. in Netwerk, bijvoorbeeld.
P.S.: Nellie, de Engelse buldog die Marvin speelt, won afgelopen lente de prestigieuze Palm Dog Award in Cannes. Daarmee honoreert het internationale filmfestival jaarlijks de best acterende kwispelende viervoeter in de competitie. Het brave beest mocht het niet meer meemaken. Ze blies maart 2016 haar laatste blafje uit. Slaap zacht, Nellie.
- Matthias Van de Velde -
